Złożone zaburzenie w którym nie chodzi tylko o jedzenie.
NAJNOWSZE KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE W ANOREKSJI ICD 11
Do postawienia diagnozy potrzebne są kryteria diagnostyczne ICD 11, zbiór wszelakich kryteriów diagnostycznych dla specjalistów. Wiele znaczących zmian pojawiło się w nowelizacji. Istotny jest wskaźnik macy ciała poniżej 18,5 kg/m2. Wcześniej było 17,5 kg/m2 czyli poniżej 5 precentyla dla dzieci i młodzieży. Osoby bardzo szczupłe, chude. Osoby mające zachowania ograniczenia spożycia kalorii, ograniczają jedzenie. Nie jedzą substancji mających tłuszczy lub cukrów. Nie dostarczają odpowiednio dużo kalorii organizmowi. Nie wszyscy pacjenci zwracają pokarmy. Mimo niskiej masy ciała osoby stosują nadmierne treningi. Niska masa ciała lub zmniejszająca się ma kluczowe znaczenie i wpływa na samopoczucie osoby. Skąd się bierze zaburzenie? Jest to dość skomplikowany łańcuch. Zanik miesiączki często towarzyszy zaburzeniom, ale nie zawsze występuje to kryterium, dlatego też zostało usunięte z ICD 11.
CZYNNIKI RYZYKA
-
CZYNNIKI PREDYSPONUJĄCE:
-
INDYWIDUALNE (układ nerwowy, podatność na bodźce, reakcje na bodźce, wrażliwość, lęk, czynniki biologiczne)
-
RODZINNE (osoby chorujące na anoreksję wychowują się w rodzinach gdzie mamy są surowe, apodyktyczne, sztywne, nie okazuje się w tych rodzinach emocji, albo okazuje się ze skrajności w skrajność, obrażanie się, pasywna agresja, wymagania i presja, to nie jest tak, że wszystkie czynniki muszą występować zawsze, można zwrócić uwagę na komunikacje w rodzinie, dodatkową pomocą będzie terapia rodzinna)
-
KULTUROWE
Suma czynników, suma wypadkowych, sytuacji w których się osoba znalazła. To nie jest tak, że jak dziecko choruje na anoreksje to jest wina rodziców.
-
CZYNNIKI WYZWALAJĄCE - kult szczupłej sylwetki, ogromna presja spełniania oczekiwań
-
CZYNNIKI PODTRZYMUJĄCE - szereg czynników, korzyści wtórne. Osoby nieśmiałe, w tle nagle martwią się o zdrowie, dostając uwagę od środowiska, jest to jeden z czynników podtrzymujących. Jest to ogromne cierpienie, lęk przed brakiem akceptacji ze strony społeczeństwa.
Osoby dorosłe również popadają na anoreksje, jednak nastolatki nie mają dobrze rozwiniętego filtra co jest dobre co złe, co jak na mnie wpływa. Wyimaginowany obraz siebie czy społeczeństwa. Trudne sytuacje wpływają na postrzeganie naszej sylwetki, jedzenia. Zamykanie w świecie jedzenia.
CECHY OSOBOWOŚCI OSÓB Z ANOREKSJĄ:
-
zaburzony obraz siebie, nieadekwatne postrzeganie wyglądu (obrysuj się na tablicy jak siebie widzisz)
-
brak akceptacji
-
poczucie niskiej wartości
-
perfekcjonizm
-
nadmierne ambicje
-
nasilona potrzeba sukcesu
-
trudność w samodzielnym funkcjonowaniu
-
nadmierne poczucie odpowiedzialności
-
trudność w kontaktach z rówieśnikami
-
noszenie dużo cierpienia, obaw
-
lęk przed brakiem akceptacji ze strony społeczeństwa
-
poszukiwanie czegoś bezpiecznego i powtarzalnego - możesz władać jedzenie, swoim ciałem, kontrola nad ciałem, wyższe poczucie kontroli
OBJAWY ANOREKSJI
-
Lęk przed przytyciem
-
Obawa przed niektórymi potrawami i składnikami w pokarmach
-
Rytuały przy posiłkach
-
Sztywny grafik jedzenia, pory posiłków, gdzie z kim w jakich okolicznościach. Wszystkie inne sprawy są mniej ważne niż jedzenie.
-
Niechęć do jedzenia wspólnych posiłków, z powodu kontroli innych nad Twoim jedzeniem.
-
Wycofanie z aktywności, które były wcześniej uprawiane
-
Miarą wartości jest moja waga i ilość zjedzonych kcal
-
Obsesyjne częste i regularne ważenie się, mierzenie się
LECZENIE AMBULATORYJNE
Cierpienie jednej osoby jest cierpieniem całego systemu - np. rodziny.
POMOC:
-
terapia rodzinna
-
terapia indywidualna
-
psychoterapia grupowa
-
psychiatra
-
dietetyk
-
psychodietetyk (to nie jest osoba która prowadzi terapie, ma szereg możliwości i narzędzi ale nie prowadzi terapii)
FAKTY O ANOREKSJI
-
Celem osoby z zaburzeniami jest pozbycie się cierpienia.
-
Na zaburzenia cierpią nie tylko nastolatki i nie tylko kobiety.
-
Lęk jest tak duży, że nie pozwala zmienić nawyków.
-
Całkowite wyzdrowienie jest możliwe.
-
Praca w domu, praca na terapiach będzie skuteczna.
-
Osoby nie muszą być przeraźliwie chude, aby cierpieć na anoreksje.
-
Zaburzenia odżywiania nie są dziedziczne.
-
Ogólna praca, wsparcie bliskich i zaangażowanie pacjenta jest bardzo ważne.
MITY O RODZINIE
-
rodzice są przyczyną zaburzeń - nie, może być składową
-
rodzice powinni być zaangażowani w jedzenie dziecka - nie bo może to generować większy lęk
-
ważne żeby jadło, nie ważne co - zbilansowana dieta
BLISKA MI OSOBA CHORUJE, CO ROBIĆ?
-
dowiedz się co to jest zaburzenie odżywiania, to nie chodzi o jedzenie, za tymi zaburzeniami kryje się dużo więcej cierpienia
-
nie oskarżaj, nie wywołuj wyrzutów sumienia, szantaże i oskarżenia nie są dobrym rozwiązaniem
-
okaż wsparcie, daj przestrzeń do rozmowy
-
okaż zainteresowanie emocjami nie tylko jedzeniem, wagą
-
zapisz się do specjalisty, pamiętaj o wsparciu